Maliny zasługują na szczególną uwagę nie tylko ze względu na ich wyjątkowy smak, ale także ze względu na liczne korzyści zdrowotne, które oferują. Te słodkie, letnie owoce są chlubą naszego kraju, zbierane przede wszystkim w miesiącach letnich. Zawierają wiele wartościowych składników odżywczych i są wszechstronnie wykorzystywane w ziołolecznictwie oraz medycynie. Zarówno gałęzie, liście, jak i soczyste owoce malin mają swoje zastosowanie. Pomimo braku kompleksowej potwierdzeń naukowych dotyczących wszystkich właściwości malin, są one powszechnie cenione i wykorzystywane w kuchni, zwłaszcza w formie soku na zimę.

Wokół pochodzenia malin krążą dwie teorie – jedna mówi o Azji Mniejszej, druga o Ameryce Północnej. Rośliny te rosną dziko w różnych siedliskach, od zagajników i lasów, przez polne drogi, aż po zarośla. Istnieje dowód na to, że maliny były częścią diety człowieka już od paleolitu. Pierwsza dokumentacja odnosząca się do tych owoców pochodzi z IV wieku i jest dziełem rzymskiego pisarza Palladiusa. Wskazuje on, że żołnierze w dawnych czasach zabierali suszone owoce malin jako prowiant podczas wypraw wojennych, co przyczyniło się do rozprzestrzenienia rośliny na terenie całej Europy.

Interesująca legenda tłumacząca kolor malin znajduje się w mitologii greckiej. Według niej maliny pierwotnie były białe. Gdy nimfa Ida uspokajała płaczącego Zeusa ofiarowując mu owoce, ukłuła się w palec. Kropla krwi spadła na białe maliny, które od tamtej pory stały się czerwone i nabrały słodkiego smaku oraz aromatu. Z tego powodu, czerwone maliny są naukowo określane jako „Rubusidaeus”, co dosłownie tłumaczy się na „krzak jeżyny Idy”.

Maliny występują przede wszystkim w dwóch odmianach – czerwonej i czarnej. Czerwone maliny to tak zwane maliny właściwe. Istnieje także odmiana rzadsza, złote maliny, charakterystyczne dla krajów północy. W Polsce pod ochroną znajduje się natomiast odmiana maliny moroszka. Ogólnie szacuje się, że istnieje ponad 200 odmian malin. Polska zasłynęła jako jeden z największych producentów tych owoców na świecie i znajduje się w pierwszej piątce krajów o największej produkcji malin.

Maliny są bogatym źródłem różnorodnych składników odżywczych. Zawierają tłuszcze, białka, węglowodany, błonnik, cukry, kwasy organiczne, a także wiele witamin, takich jak witamina A, witaminy z grupy B, witamina C, D, E i K. Wzbogacone są również o sole mineralne – cynk, fosfor, magnez, miedź, potas, sód, wapń i żelazo. Ich liście są bogate w garbniki, flawonoidy i związki żywicowe. Dzięki dużej zawartości tych substancji maliny skutecznie wzmacniają cały organizm.

Dzielą się one także działaniem przeciwbakteryjnym i ściągającym. Mogą być stosowane w zapobieganiu wzrostowi Candida albicans, bakterii odpowiedzialnej za infekcje pochwy i zespół jelita drażliwego. Maliny zawierają również substancje hamujące rozprzestrzenianie się komórek rakowych. Zawierają jedne z największych ilości przeciwutleniaczy wśród owoców. Są domem dla unikalnych substancji zwanych ellagitannins (ang.), które są uważane za odpowiedzialne za zwiększenie aktywności antyoksydacyjnej owoców.

Maliny są także uważane za naturalny środek łagodzący bóle menstruacyjne. Wywar z suszonych liści malin służył w medycynie ludowej jako środek przyspieszający poród. Choć nie ma potwierdzenia naukowego tych przypuszczeń, maliny niewątpliwie wzmacniają mięśnie macicy, co przyspiesza poród i czyni go mniej bolesnym. Należy jednak pamiętać, że w czasie ciąży picie herbaty z malin powinno być stosowane z umiarem. Po porodzie, taka herbata jest natomiast znana jako skuteczny sposób na zwiększenie produkcji mleka.